De spiegels van de ziel: Wat ogen ons vertellen over emoties en verbinding

Naar mijn praktijk komen kan voor sommige kinderen best spannend zijn.

 Zo ook voor een meisje dat onlangs bij mij kwam. Haar moeder moedigde haar aan met de woorden: "Kijk maar in haar ogen!" Maar wat zeggen ogen eigenlijk?

In iemands ogen kijken roept vaak gevoelens op. Maar wat vertellen die gevoelens ons? Welke informatie kun je hieruit halen? En gaat die informatie over de ander, of misschien ook over jezelf? Ogen laten zien hoe iemand zich voelt – ze worden niet voor niets de spiegels van de ziel genoemd. Tegelijkertijd kunnen de emoties die je in de ander ziet, ook iets bij jou oproepen. En dat kan soms confronterend zijn. Wanneer je liever niet met je eigen gevoelens wordt geconfronteerd, is het verleidelijk om weg te kijken.

Hoe werkt dat precies? Stel je voor dat je verdrietige ogen ziet. Je merkt op dat iemand verdriet heeft. Maar wat doet dat verdriet met jou? Vaak herken je dit soort gevoelens van situaties die je zelf hebt meegemaakt. Denk maar aan een film waarin verdrietige gebeurtenissen plaatsvinden: een liefdesrelatie die eindigt, een onrechtvaardig ontslag na jarenlange inzet, of het verlies van een dierbare. Het raakt iets in jou, een ervaring of emotie die je kent.

Er zijn natuurlijk nog veel meer soorten ogen: boze ogen, bange ogen, blije ogen, vertrouwde ogen. Elk paar ogen roept weer een ander gevoel op. Maar in de drukte en hectiek van het dagelijks leven, of door een afkeer van je eigen emoties, kun je makkelijk vergeten om de ander echt aan te kijken. En dat is een gemiste kans, want je mist daarmee zoveel waardevolle informatie.

Wanneer heb jij voor het laatst je medewerkers écht in de ogen gekeken? Wil je hier meer over weten? Ik zie je!

Klik hier voor een gratis kennismakingsgesprek